Piłka siatkowa to gra zespołowa, techniczna, w której występuje wiele elementów, takich jak blok, atak, przyjęcie, zagrywka, obrona czy poruszanie się po boisku. Czyni to tę dyscyplinę ciekawą, wymagającą, a zarazem efektowną. Dlatego chciałbym przybliżyć historie tej dyscypliny, jak i największe sukcesy naszego kraju.
Powstanie piłki siatkowej jako gry zespołowej przypada pod koniec XIX wieku. W roku 1986 William Morgan ze Springfield Colleage opracował zasady gry, mającej uzupełnić ćwiczenia gimnastyczne w szkole. Pierwsze oficjalne przepisy tej gry zwanej volley-ball wydano rok później. Piłka siatkowa rozpowszechniła się bardzo szybko w Stanach Zjednoczonych i zaczęła docierać do innych krajów Ameryki, Azji i Europy.
Do Polski siatkówka dotarła podczas I wojny światowej za sprawą instruktorów Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Młodych Mężczyzn. Pierwsze nazwy tej zabawy, która z czasem zamieniła się w profesjonalną grę zespołową, to między innymi dłoniówka, latająca piłka, przebijanka.
Do największych sukcesów naszej drużyny Narodowej możemy zaliczyć: Mistrzostwo Świata (1974 – Meksyk), złoty medal olimpijski (1976 – Montreal), Mistrzostwo Europy juniorów (1996 – Izrael), Mistrzostwo Świata juniorów (1997 – Bahrajn) oraz srebrny medal na Mistrzostwach Świata w Japonii w 2006 roku, Mistrzostwo Europy - Turcja w 2009 roku, 3 miejsce w Mistrzostwach Europy w 2011 roku (Austria i Czechy), 3 miejsce w Lidze Światowej (Polska 2011 rok).
Piłka siatkowa, potocznie nazywana „siatkówką” jest grą „czystą” – nie występują brutalne faule jak ma to miejsce w piłce nożnej czy piłce ręcznej. Niestety, jak w każdej dyscyplinie sportowej występują w niej również urazy.
Adrian S.
Artelis
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz